Ur-ine my thoughts

In 2020 heb ik alles goed voor elkaar: 25 jaar, zit vol energie en heb een vaste baan. Ik zit midden in mijn masteropleiding tot kinderfysiotherapeut en ik heb een leuke vriend met wie ik net een huis heb gekocht. Totdat ik dat najaar toch wat argwaan krijg bij de 'regelmaat' waarmee ik die vervelende hoofdpijn heb die me soms hulpeloos op de bank/in bed laat belanden. Maarja, ik heb het gewoon druk toch? Als de hoofdpijn mij 's nachts wakker houdt, mijn eetlust verdwijnt en ik begin met overgeven zonder reden ga ik naar de huisarts.

Na afwijkende urine- en bloedonderzoeken wordt mijn bloeddruk gemeten: 235/176 in plaats van de gemiddelde 120/80. Ik ben een hypertensief noodgeval (te hoge bloeddruk) en beland op de Spoedeisende Hulp waar in vogelvlucht allerlei onderzoeken worden ingezet. Met een nierfunctie van 27% verlaat ik 4 dagen later het ziekenhuis met de (werk)diagnose IgA-nefropathie: een auto-immuunziekte die een ontsteking van de nieren veroorzaakt

Er volgt een hersteltijd van anderhalf jaar voordat ik mij weer mijn energieke zelf voel. In die tijd leer ik mijn grenzen (her)kennen, verleggen en af en toe erover heen gaan om gigantisch teruggeroepen te worden. Na wat pushen van Ugur ga ik een keer hardlopen en ik merk dat dit me weer zó veel vertrouwen in mijn lichaam geeft. In plaats van denken in grenzen voelde het juist alsof ik weer controle had over mijn lichaam!

Ik ben chronisch ziek en hier zal ik, en de mensen in mijn omgeving, de rest van mijn leven mee moeten dealen. Als ik uit eten ga zal ik altijd moeten aangeven; voor mij graag zonder zout. Elke dag eraan denken om mijn medicatie te nemen, behalve bij een lange afstand hardlopen of een sauna bezoek, dan moet ik ze juist niet nemen. Elke 3 maanden een altijd weer spannende controle bij de nefroloog. Een kinderwens? Als ik zwanger wil worden: “Het kan, maar er zitten haken en ogen aan, laat je eerst informeren op een combi spreekuur gynaecologie/nefrologie in een academisch ziekenhuis.”

Desondanks voel ik mij gezonder dan ooit tevoren en zie ik er fit uit! Aan de buitenkant zal je mijn chronische ziekte niet kunnen zien, mede doordat ik bewust en gezond leef, om mijn nierfunctie zo lang mogelijk op die 52% te houden waar ik naar opgekrabbeld ben. Op 16 april 2023 liep ik mijn eerste marathon en nog wel binnen 4 uur! Op 15 oktober heb ik de marathon van Amsterdam gepland staan. Daarvoor heb ik natuurlijk een streeftijd in gedachte, maar een nog belangrijker doel is een bijdrage leveren aan de Nierstichting. Daarbij wil ik mensen bewust maken van wat leven met een nierziekte inhoudt en hoe je nierschade kan voorkomen.